Ауылдан ұшқан мен де бұла құспын...
Ауылдан ұшқан мен де бұла құспын,
Әуелден Алматыға құрақ ұштым.
Баласы ем алыстағы бір ауылдың,
Маңғыстау – киелі өлке, құладүздің.
Сезсем де күтерін көп сан өткелдің,
ҚазГУ-ге түсуге тек әлектендім.
Кетсем де алғашқы жыл мұрттай ұшып,
Міндім кеп қайығына тәуекелдің...
Тағдырым талайлармен жарастырды,
Достарды бөле-жару ағат сынды.
Біздерді көп қауіптен құтқарды ғой-
Староста – Мұхтар мен Ораз сынды...
Сес болған боксер де бар Марат сынды,
Күштілер Қуаныш пен Самат сынды...
Өткеннің өрнегі мол еске алғанда,
Ақтарғым келер кейде талай сырды...
Айтайын бір-ақ сәтін шамалатып,
Жас күннен өскен едім жағаласып,
Орысша бөлімменен жұлқысқанда,
Жамбасқа ап жер құштырдым домалатып.
Күреспен әжептәуір айналысқан,
Жан едім жаралған бір ар-намыстан.
Есемді жіберіп еш көрген емен,
Сәттерде не мықтымен арпалысқан...