Ковбой
«Тырыли арық қараның»10
Тәртібі қатты темірдей.
Өтетін осы адамың
Мақтанға мүлде семірмей.
«Тырыли арық қараның»
Ақ қардан әппақ бар жаны.
Тағдырдан тартқан сорабын
Тәңіртау сынды арманы.
Тас жарып, тарпаң, тарамыс,
Талпынған күнге тамырдай.
Кернейтін еді бұла күш
Кергуге кердең бағынбай.
Тауларда тұнған тазалық
Тынысын ашып желпіген.
Тектілік онда бары анық
Қайтпайтын қайсар сертінен.
10 – Бауыржан Момышұлына өзін таныстырғанда Жанболаттың
айтқаны.
Арда еміп жастан арлы өсті,
Жылтырақ, жалған жат оған.
Рухымен биік жанкешті,
Жат оған жандар жатаған.
Жая да бермес сырды елге,
Намысшыл жаны тым нәзік.
Балаша мәз боп бір демде,
Қалады кейде құлазып.
Өлеңге іңкәр болса да,
Өмірді сүйген көбірек.
Тірілткен ғажап қаншама
Қаламмен тербеп, дем үрлеп.
Тылсымға талай тіл бітті,
Ашылды қанша аралдар.
Жырлайтын жұмбақ тірлікті
Жүректе сәл-пәл алаң бар.
Алаңсыз күні жоқ, сірә,
Номадтан аумай тал бойы.
Ұқсайды мәңгі жоқшыға
Қалғымас ардың ковбойы.