Поэмалар ✍️

Сайын дала...
Сақарасы Торғайдың,
Сайын дала сағынышын толғаймын.
Тоқсан толғау –
Толағайдай Торғайдың
Шерін төгіп, сағынышпен сарғайдым.
Сап болмаған сақараның сайтаны,
Сағым қалқып бұлдыраған байтағы.
Мақтай-шері Сағдиевтің бір ісін
Торғай елі аңыз қылып айтады.
Кермедегі Кеңес кезі кешегі,
Кеңістікте арман желі еседі.
Киіктерше құйғытады құйын ой,
Кейкі батыр елесі боп көшеді.
Ұбақ-шұбақ жалпақ жапан түзді орап,
Ұлан-асыр дабылдатқан күзгі орақ.
Айдау жолда астық тасып жөңкілген
Мың сан әскер мәшинесі мұзбалақ.
Астық...
Айқас...
Желкем күнде шаң борап,
Алқап басын нөпір халық қаумалап,
Сыбдыр-сыбдыр сыр шертіскен сарбалақ
Егіндерін орып болған саумалап.
Қырық жаста қарағайдай нар биік,
Құйған мүсін – облатком Сағдиев.
Генералға қаратып сөз айтыпты
Қатар тұрған жарқанаттай жарбиып:
–Жолдас генерал!
Жоқты – жоқтай, барымызды – бардай ұқ,
Былтырғыдай биыл қапыл қалмайық.
Оңғарғанда орақ бітті бұл жақта,
Мәшіндерді Жангелдинге айдайық!
...Ал генерал сазарды да бір демде,
–Мен – генерал...
Әскеріме мен бастықпын бұл жерде.
Өзім білем, өзім шешем қайтпекті,
Маған мұнда әмір етпес бір пенде!
...Іс осылай шапты дейсің насырға,
Сөз өтер ме генералдай тасырға.
Жайдың отын төгіп-төгіп жіберген
Мақтай көзі ұқсап кетті жасынға.
Қатуланып генералға барды да,
Қолтығынан қармап ұстап алды да,
Кең далаға тебіреніп қарады,
Толғаныспен көзді салып арғыға:
– Осы сәтте генералсың.
Нанамын.
Атақ бірақ таппай қапты адамын,
Мынау жатқан ұлан-байтақ даланың
Баяғыдан – мен – Маршалы боламын! –
Деп Сағдиев жарылды да ағынан,
Жойқын күшпен уызынан дарыған,
Шелтірейген генералды сол жерде
Әдемілеп соқты дейсің қарынан!
Ойпырмай-ау,
Бос-ақ екен қуысы.
Генералдың бітті демде жұмысы.
Сұп-сұр болып қуарды да қызарды,
Тұрып қалды таусылғандай тынысы.
Сәлден кейін есін жиып, ойланып,
Қорлық мына кетсе дағы бойды алып,
Сағдиевқа иді басын генерал –
Жарқанаттан жайдарманға айналып:
– Жолдас маршал!
Жеткіздіңіз көзімді.
Майдан үсті.
Не қыламыз сезімді?!
Қол астында болсам сіздей Маршалдың,
Бақыттымын деп білемін өзімді!
Қарт Торғайдың жырлайтұғын әр шалы,
Мақтан етіп жүретұғын барша ұлы –
Генералға берген сабақ осындай,
Кең даланың Мақтай деген Маршалы...