07.05.2022
  137


Автор: Ерлан Жүніс

Ғасыр Моно Лизасы

Олар тағы қуыршақ ойнады,
Қуыршағы сен бе деп сескендім...
Неге ойладым,
Неге кеш келдім?!
Тапырақтап жүгірді біреулер,
Жан терезесіне лай атты.
Ақ үмітіңді мысық тілеулер,
Қып-қызылға бояпты.
Құс жолына шейін тінтідім,
Таппай... шошындым түсінен:
Қара түн байғыздың сұңқылын,
Қайталағанда ішінен.
Тұтаттым ең соңғы сезімді,
Үдерде жанның бүрсеңі.
Күнге тапсырсам деп ем өзіңді,
Жібермеді түн сені!..
Тым кеш ояндым,
Ерте асылдың...
... Осынау қалыңдығы бояудың,
Сұлулығы ма ғасырдың?!





Пікір жазу