05.05.2022
  320


Автор: Фариза Оңғарсынова

Алақандағы жазу

Үйде ертемен тып-тыныш,
тұрдым жайлап, тарандым.
Сосын алақаныма
атын жаздым анамның.
Мен қағазға жазбадым,
жазбадым үй жарына:
анашымның есімін
жаздым алақаныма.
Үйге толды адамдар,
шудан құлақ тұнады.
«Қолыңдағы немене?» –
деп барлығы сұрады.
Мен қолымды ашпадым,
лүпілдеді жүрегім.
Өйткені алақанымда
бақыт ұстап тұр едім!





Пікір жазу