05.05.2022
  138


Автор: Фариза Оңғарсынова

Мақтаншақ

Тасаларға тығылып,
ойнайды ылғи Мұратхан.
Балаларға ұрынып,
бөпелерді жылатқан.
Аузы-басы қап-қара,
жуынбайды күнде де.
Сөз сөйлесе мақтана,
лепірген бірдеңе.
Киімдерін жинамай,
шашып-шашып тастайды.
Апасын да сыйламай,
жұмсағанда баспайды.
Қалай жейді шошымай
нанды кір-кір қолымен?!
Жүре берсе осылай,
ойнамаймыз онымен.





Пікір жазу