04.05.2022
  172


Автор: Фариза Оңғарсынова

Шешім

Текке бұлай
бірімізді біріміз қинамалық,
алыстадық иба да, сый да қалып.
Біз қайтеміз –
тағдырлар тоғыспады,
өмір кешкен болғанмен бұйдаланып.
Екі жүрек
қақпадай құлыптағы,
не істерге білмейміз мұны ұққалы.
Қырау қатқан көңілдің терезесін
түндер де жылытпады.
Келсең
кейбір жандардан сағың сынып,
мен емес пе ем жүгірер барымша ұғып?
Маған біреу оқ атса,
өр кеудеңді
сен емес пе ең тосатын жаның шығып?
Енді бүгін
қарасамыз сезінбей, құштарланбай,
қимастықтан көңілде мысқал қалмай...
Кездесіп ек бұл сезім мəңгілік деп,
қоштаспайық тек бірақ дұшпандардай.





Пікір жазу