29.04.2022
  246


Автор: Гүлманат Әуелхан

Терезе алдындағы раушан гүлі

Терезе алдында тұрды гүл,
Сарғайып еріні кезерген.
Жүректен төгілер мұңлы жыр,
Менімен жаның бір сезем мен.

Көзімде көктемнің елесі,
Жанымды неліктен өртедің.
Жылжиды өмірдің кемесі,
Батқанда келте күн.

Раушан гүлі еді тым сұлу,
Інкәрлік бойына сіңірген.
Жүректен жойылған құлшыну,
Бір хабар күтетін іңірден.

Раушан қиялым елтеді,
Бір сезім сыбырлап шақырып.
Көңілдің мұң күйін шертеді.
Жүрегім аһ ұрып.

Ығыр боп тірліктен мазасыз,
Жек көргем бір кезде қаланы.
Кім қалар тәңірден жазамыз.
Ғасырда ...налалы...





Пікір жазу