Талпынып он бестегі айға көңіл,
Ән еді Ақан салған «Майда қоңыр».
Сыр шертіп, ғасыр жасап келе жатыр,
Қалайша сақтады екен байтақ өңір?!
Еседі қоңыр желдей «Майда қоңыр»,
Желпінер ән тыңдамас жайда көңіл.
Уанбас қам көңіл жоқ сиқыр әннен,
Налалы ән ежелден-ақ дертке жеңіл.
Найқалған түздің жалғыз шынарындай,
Егіздің жалқы қалған сыңарындай;
Ән қалды әнші қалмай дүниеде,
Сарғайған сары аурудың тұмарындай!!!