18.04.2022
103
БОЗТОРҒАЙ ЖЫРЫМ – ШЫНДЫҒЫМ
Жағу да қиын пендеге
Жаралған небір жырынды.
Ашынбайын мен неге
Жұлмалап жатса жырымды.
Жендеттің шеңгел қолында
Шыңғырып жырым жатқанда, –
Өлмейін неге жолында
Шайқасып сұммен ақ таңда.
Жендеттер барда өлеңім
Оққа ұшпай, сірә, қалған ба?
Жарқырай қоймас өнерім
Темір тор құрған жалғанда.
Сәби-жыр солай ержеткен
Тағдырдың көріп сұмдығын.
Өңірін әнмен тербеткен
Бозторғай жырым – шындығым.
Көрдім ғой талай сұмдықты,
Жайымды со бір кім білер.
Атуға құмар шындықты
Дүмбілез туған дүмділер.
Бір жерден, сірә, шығармын,
Тік мінез жанмын өзім де.
Иілмен,
Сынсам сынармын
Дөңбекшіп дүние көзімде.