16.04.2022
  273


Автор: Тәкен Әлімқұлов

Шақпақ

Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.
Бұтаға кәрі қоңсы қондым,
Шәлісін шайқап, жалын лаулады.
Мен адамзат тарихына шомдым,
Шырқ айналды әлемнің аумағы.
Ей, адамзат, өзіңнен енші алдым,
Мен – сенің тіршіліктегі белгің.
Мен де шақпақша талай жандым,
Келмейді, бірақ, шақпақша сөнгім!..





Пікір жазу