11.04.2022
  268


Автор: Тілеубек Батыс

Айна

Мен айнаға қарағанымда таңғалдым…
Тура осы қалпымды көрсеткеніне.
Әсілі,
Дәл осы сәттегі самарқау жүзімді
Көруге тиісті едім.
Сосын, ештеңе білмегендей…
Әжімсіз маңдайынан иіскедім.


Мен оған күліп қарағанымдада қарсы алдымдағы адамның қабағы сыз тартқан,
Өкініштерін көзінен оқыдым…
Қарменен жудым өкпелерін де күзге артқан.


Сыртқа елеусіз қызығушылықпен тағы да қараймын,
Қорқынышымды басып ала ұшқан.
Ол тұманға сіңіп кетеді
Өзімді көрмеу үшін менде кетемін,
Бәрін соған табыстап.


Жалғыз адам тұратын қуықтай бөлмеден
тағы бір пендені көргеніне ,
Анау шаң басқан кітаптар сықылықтап күлісер.
Столдағы балауыз шамның да сығалап ұялған түрі сол.


Санамда нені ойласам
Айнадан соны көретінім- қызық
Ойыма әлдене түсті…
-Бұзық.
Шағылған айнаның дауысы…





Пікір жазу