30.03.2022
  300


Автор: Жұмекен Нәжімеденов

МЕН ДЕ ОЛ ҚҰСАП СОҒАР ЕДІМ ӨТІРІК…

Мен де ол құсап соғар едім өтірік,
Күзгі көлдің толқынындай көпіріп.
Сөз көбігін тілмен шайқап шашар ем,
Жағалауда жартас болып отырып.
Сапырар ем толқынымды – барда өлең,
Ұйқасты да қалар едім әр неден.
Желік барда мынау жалпақ әлемде,
Сөз болып па жаға деген, жар деген!
Бірақ, шындық ұрып тұрсың көзге сен,–
Қалай ғана, қалай ғана кездесем!
Соғар ем мен, өтіріктің бәрінен
Өзім кейін өлерімді сезбесем...
1965





Пікір жазу