28.03.2022
  118


Автор: Абдрахман Асылбек

Ептібек

Естігенбіз Ептібек
Ертедеп-ақ епті деп.
Тақырыппеи бір ғана
Аты алысқа кетті деп.
Болмай жатып төселіп,
Бұйда жібін бос өріп,
«Жастық», «Жастық»,
«Жастық», – деп,
Жазды әуелі очерк.
Қосылам деп әлдіге,
Айтқап жырын әлгіде
«Жастық», «Жастық».
«Жастық», – ден,
Етті оп-оңай әңгіме.
Епең тегін емес-ті,
Мықтылармен теңесті.
«Жастық», «Жастық»,
«Жастық», – деп,
Жазып шықты повесть.
Нәрсе болса ұнаған,
Қынжылады кім оған?
«Жастық», «Жастық»,
«Жастық», – деп,
Жазды қалың роман.
Ептібектің сірә да,
Ептілігін сұрама.
«Жастық», «Жастық»,
«Жястық», – деп,
Жасады одан драма.
Шығарма үшін сазды бір
Еткен жоқ ол аз дүбір.
«Жастық», «Жастық»,
«Жастық», – деп,
Сценарий жазды бір.
Қарлықтырып дауысты,
Кәрілікпен қауышты.
«Жастық», «Жастық»,
«Жастық», – деп,
Бар талантын тауысты.





Пікір жазу