Бір әрекет етейік
Тағы да бір зұлматтың
Басталғандай белгісі.
Өмір деген қымбат тым,
Келер кімнің өлгісі?
Өмір деген адамға
Бір-ақ рет берілер.
Мына жалған заманда
Тым қысқа боп көрінер.
Жүз жас болар көп болса
Сыйлағаны Тәңірдің.
Әрман тыныс тоқталса,
О дүниеден табылдың.
Аз берді деп ғұмырды,
Айта көрме күпірлік.
Біраз сүрген күніңді
Ете көргін шүкірлік.
Заман кенет қағынып,
Кең дүние тарылып,
Басқаларға шабылып,
Қалмадық па бағынып?
Намысты боп тусақ та,
Қазақ деген қаны бар,
Қырылдық қой бір шақта,
Секілді аң-жануар...
Сол бір зұлмат өтті деп,
Тәуелсіздік жетті деп,
Кеудемізді соққанда,
Кетпеді ме көк түлеп.
Аспанымыз шатырлы
Ақыл-естен шатылды.
Жарқ-жұрқ етіп найзағай,
Зымырандар атылды.
Ауа деген бұзылды,
Улы газдар түзілді.
Содан барып көп аңның
Тіршілігі үзілді.
Аңдар жайрап жатқанда,
Жаның байыз тапқан ба?
Келер кезек адамның
Өзі тұспек қақпанға.
Өзің туған еліңде,
Өзің жүрген жеріңде
Ауаң, суың уланса,
Өлгенің ғой сенің де.
Тұнық күнің мұнартып,
Көгіңді бұлт торласа,
Киіктерден нең артық,
Өз билігің болмаса?
Аймағыңнан аң кетсе,
Жайлауыңнан мал кетсе,
Сен де бірге кетесің,
Жанталасар жан кетсе.
Адам болып құлшынып,
Жалғассын деп тіршілік!
Бір әрекет етейік,
Бір Аллаға құлшылық.