25.03.2022
  129


Автор: Абдрахман Асылбек

Екі иттің ермегі

Оңаша үйде ерігіп отырып,
Орындықта керіліп отырып,
Кәнден ит пен Қасқыр ит
(Еркетай мен «тақсыр» ит)
Телефонмен танысып қалды,
Біраз пікір алысьш қалды:
– Халің қалай, көршім-ау?
Байқауымша зорсың-ау.
Мұндай сөзге ұтымды
Қасқыр ит тез күпінді:
– Дұрыс айттың, Кәнденім,
Жоқ қой біздің халде мін.
Алты қабат ақ үйдің,
Маған ғана шақ үйдің
Төр бөлмесі пәтерім,
Бәрі менде мәпенің.
Жалғызымын бір үйдің,
Кейде ерігіп ұлимып.
Ием ерлі-зайыпты,
Бір-біріне лайықты
Жандары жоқ мен десе:
Балажанды пендеше
Асты-үстіме түседі,
Асты бірге ішеді,
Үстім таза болса да,
Жиі жуып моншада,
Кекілімді тарайды,
Баласына балайды.
Күнде кешке бір сағат
Тұмсығымды тұмшалап,
Жақсы жеңге, жақсы аға
Қыдыртады бақшада.
Құс мамықтан төсегім,
Міне, солай өсемін...
Бөсті енді КӘНДЕНІҢ:
– Жайымды ұқ, ал менің.
Тоғыз қабат тор үйдің,
Көк тіреген зор үйдің
Бес бөлмесі пәтерім,
Жалғыз ғана қатерім –
Үйдің тентек ұлы бар,
Мені көрсе жыны бар.
Ұрып-соғып ойнайды,
Ұмаждауын қоймайды.
Қожайыным тамаша,
Түседі сол араша.
Алқа тағып мойнына,
Жатқызады қойнына.
Шығарғанда далаға,
Ұқсатып жас балаға,
Маңғаздана жөтеліп,
Жүреді тік көтеріп.
* * *
Кейбіреулер күйт баққан
Бала орнына ит бақкан.





Пікір жазу