23.03.2022
  140


Автор: Абдрахман Асылбек

Есек пен қоян

Есек құс па, біл аңдай,
Ұшуға епсіз пақырың,
Бірақ та, ол мақтанады шытылып;
Ақырып,
Аңдарды жүр қатырып
Ұша алам деп атылып,
Көк төсінде сарышымшықтай бұлаңдай,
Немесе ұрандай –
Қырандай!
Қоян айтты: «Ал, ұша ғой, есерім».
«Уа, қорқақ қылиым, –
Деді Есек, – мен боламын қырғиың,
Бірақ, ұшқым келмейді». «Ұша қойшы, Есегім, –
Деді Қоян өтініп,
Кетті Есек секіріп,
Топ етті шұңқырға;
Поп болмасаң, шапанына ұмтылма.





Пікір жазу