Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Қолдан жасап тiрлiгiнiң «шабысын»,
мансап үшiн,
билiк үшiн,
бақ үшiн
мiнетiндер кездесiп жүр (жоқ дер кiм?)
баптап кейде жорға санап жабысын.
Жалған айтсам, бетiме бас, сөк, күнiм,
соны ойласам – жүрегiмде жоқ тыным.
Үмiт…
Күдiк…
Кемiрiп жүр екiұдай,
жанға батып жайдақ сөзi ептiнiң.
Жай-күйiңдi көре тұрып, сұрамай,
маңғазсынып өте шықса бiр ағай,
Неге екенiн?.. Шекпен киiп, жыр жазған
түседi еске қарапайым, ұлы Абай…
Тұла бойды езiп-жаншып нала-мұң,
(кейде өзiмдi танымай да қаламын).
Кiжiнесiң… Кей «мықтының» алдында
бүгежегiн көрген сәтте дананың.
Мансап үшiн,
Билiк үшiн,
Бақ үшiн…
 
Жүргендердi жорға санап жабысын
көрген сәтте –
қаның бойды кернейдi,
өзгерткiң кеп уақыттың ағысын…
наурыз, 1981 жыл.