19.03.2022
  164


Автор: Тортай Сәдуақас

Орынбасардың рухына

Өмір деген ертегі бір, Бар ма содан қайыр, үміт?
Үзілді де келте ғұмыр, Қалдық сенен айырылып...
Санаулы ғой сырластарым, Сапар шексем жолымды ашар;
Өкпе артпайтын құрдастарың, – Өлімің не, Орынбасар?!.
Сұм тағдырдың қалмап па еді, –
Тұзағында – ер, торында – сал?
Жай тапқызып жаннат төрі, – Орның болсын, Орынбасар!
Қызығы аз боп қырғызәлі, Қызын жоқтар қырғыздарым...
Өміріңнің нұрлы жағы, – Өркені өссін ұл-қыздарың!
Өзің жоқсың деген қиын, Орның толмас, Орынбасар!
Шерте-шерте шемен күйін, Шерлі көңіл шөлін басар.
Сыйлап ғұмыр, сақтар ма едім, Билік болса қолымда сәл?
Жарық болсын жатқан жерің, – Орынбасар, Орынбасар!..





Пікір жазу