ҰЛЫ КӨШ
Туған ел, мұраты зор, арманы асқақ,
Саяңда ұрпақ өсiп, жан жараспақ.
Арқаны дүбiрлетiп алашым деп,
Ұлы көш келедi елдi алға бастап.
Артынып Алатаудан көш келедi,
Арқа да арқа-жарқа төс кередi.
Қай заман мына заман – еркiн заман,
Өркендеп, өрiс тауып өскен елi!
Елiне ерлерi – айбын, данасы – айбар,
Келедi ғажап жылдар, тамаша айлар.
Абылай, Бөгенбай мен Қабанбайлар,
Кешегi өткен жол ғой Қарасайлар!
Ұмытып замандардың қайғы-азабын,
Өспеген мәртебесi қай қазағың?
Болады Жерұйығың жаңа астана,
Толады берекемен тайқазаның!
Ерлiгi ертеңгi ұлға әлi де айбын,
Ер жеткен ер киесi дарымай кiм?
Тәукенiң тiккен туын асқақтатып,
Аруағы аунап түстi-ау Абылайдың!
Шығармай аталардың сырын естен,
Бұла боп қызың өскен, ұлың өскен;
Туған ел, тұғырыңды ол биiктетiп,
Толады ырыздығың ұлы көшпен!..