18.03.2022
  144


Автор: Тортай Сәдуақас

КӨҢІЛ КӨКТЕМІ

Көктемің – мен, жаумаған жаңбыры әлі,
Көктерім мен бүршігім балғын әрі.
Бөктерімнен сыршыл үн жаңғырады,
Өр толқыны жастықтың жарға ұрады!..
Жайқалады жанымның әрлі бағы,
Найқалады әнімнің бал құрағы,
Жас қиялдың жамырап сан бұлағы,
Көп құмарын қайткенде қандырады?!.
Тайпалады арынның арғымағы,
Байқалады бәйгеде арлы ұланы;
Бай талабы, байламы, бар құмары, –
Жүрек қана жыр отын жандырады!..





Пікір жазу