18.03.2022
  121


Автор: Тортай Сәдуақас

ШІЛДЕДЕ, ШІРКІН, ҚЫР ҚАНДАЙ

Жолаушым, орақ кезінде, Арқаға келсең аралап;
Шалқыған ұқсап теңізге, Шалықтап жатар бар алап.
Қырлары қыздай құлпырған, Шілдеде, шіркін, қыр қандай?!
Масақтар күліп мұртынан, Масаттанып тұрғандай.
Қойнында толған ырыс бар, Осында майдан – жұмыстар.
Сол үшін салған ұрыстар, Қырдағы туған құрыштар.
Құмартып келсең қырманға, Көңілің шалқыр көкке өрлей.
Белестер сайын бұл маңға, Бекеттер орнап кеткендей.
Тоғысып тоқсан торабы, Түйіскен мұнда жол қилы:
Толтырып дәнге қорабын, – Толассыз «Газдар» жөңкиді.
Елімнің көріп ерлерін, Кеудеңде сол сәт тасыр күй;
Ұғынып диқан еңбегін, Ізетпен оған басыңды іи!..





Пікір жазу