14.03.2022
  105


Автор: Нұрлан Оразалин

БАЛ КҮНІМНІҢ КӨЗІНДЕЙ...

(«Қанат қағу» дәптерінен)
***
Таңғы тауық шақырды,
аспан мен жер сырласты.
Әпкем іліп бақырды,
әпкішімен қырды асты.
Таңғы таза ауаны
самал желпіп тербеді.
Күздің желі даланы
күй тартқандай кернеді...
қыркүйек, 1961 жыл.





Пікір жазу