ЖАҚСЫЛЫҚ ПА ДЕП ТҰРАМ КЕЛЕ ЖАТҚАН
Көңіліңнен бір алау өрілгенде,
Көктем болып жүгірдің көңілді елде.
Көрінеді төбесі жақсылықтың,
Төбең сенің алыстан көрінгенде.
Шуақ сыйлап жүгірген байтақ елге,
Таудай қуат бітеді қайран ерге.
Жалғандықтың бәрімен мылтықтасып,
Бұл күндері айналдың майдангерге.
Уақыттың тулатып ұлы ағысын,
Азамат ер әлі де туады шын.
Туған елдің қайтарған сен емес пе,
Нарық жылы жоғалған қуанышын.
Көкірегі шерменде күйге толған,
Үйі жоққа сен едің үй де болған.
Қара қылды қақ жарып кім сөйлейді,
Егер бола білмесең биге қорған.
Айдыныңды тұрғанда шың асырып,
Жетелейді сені алға күн асығып.
Жағдай айтып алдыңа кім барса да,
Көңіліңнің есігі тұр ашылып.
Маңдайына дұшпанның шеге қаққан,
Бабаң сенің шіреніп жебе тартқан.
Қара жолдың бойынан сені көрсем,
Жақсылық па деп тұрам келе жатқан.