22.02.2022
229
КҮЗГІ ПАСТОРАЛЬ
Көкейімнің текті жырын
Қырау қылды өткен күн.
Жүрегімнен кетті үзіліп
Түймелері көктемнің.
Тұмшаласам көздерімді
Жапырақпен сарғайған,
Алыс қалған кездерімді
Еске салып, арбайды ән.
Сол бір кездің арман әні
Тәтті бал мен шекерден.
Саған ғана арбалғаным,
Білші, сәулем, бекер ме?..
Қыста туып, жазда өлсем,
Күзге сіңер ар-жаным.
Бір жауқазын мұзда көрсең,
Бұл дүниеде қалғаным.
Көрінбесем жер бетінен,
Қара аспаннан іздеме.
Жаздан кейін келбетіңнен
Аймалаймын күзде мен.
Күз дегенің – рухым менің
Билеп тұрған жалғанды.
Самал болып сыбыр-демім,
Ыңылдайды сол әнді...