22.02.2022
  159


Автор: Ақберен Елгезек

ӨЛГЕН ТАРИХ

Бір өмірім – пирамида қасында,
Бір өмірім – қирандылар басында.
Мен отырмын өкініштен опық жеп
Ұмыт болған тарихымның асында.
Көне шаһар мүрдесіне қонақтап,
Дәуір құсы шаңқылдайды, түрі аппақ.
Қауырсыны – календарлық парақтар...
Әр күн сайын жүрегіңді жылатпақ.
Қайырымсыз, қанағатсыз қай құзыр?
Құлқын десе, сезім жасыл, ой қызыл!
Бүгінгі ұрпақ кешегіден қатыгез,
Олар да ертең ел болады қайғышыл...
Ақыл-есте болар ма екен ымыра?
Құлқын құлы – құм құюлы құмыра...
Дәл бүгінгі заманыңның зар-мұңын
Бас сүйегің айтып берер соңыра...
Адамзаттың есі неге сұр сағым?..
Шермиеді жаңа ғасыр құрсағы.
Уақыт сенің ұмытқанда атыңды,
Ұрпағыңнан түсер Хаққа бір шағым!..





Пікір жазу