ӨКІНІШ
Жер бетіне мың жыл бойы тұнжырлы
Аппақ жұлдыз сапар шекті мың жылдық.
Тау мен тасты жарып өткен сәулесі
Жүректерді тесе алмаcтан, қынжылды.
Тәңір атты жаралған соң өрістен,
Аппақ жұлдыз періште еді келіскен.
Пенделердің әлеміне жол тартты
Пенделерге көрінбейтін пейіштен.
Батыс жақтан көлбеңдеді көлеңке,
Шығыс жақтан сібірледі кіреуке.
Бір хабарды айта алмаған хабаршы
Бұл жалғанға келді ме екен тым ерте?
Солтүстік пен оңтүстікте таң атпай,
Гүлдер солды, желге бетін қаратпай.
Пәктік пенен адалдыққа өгейлеу
Аппақ нұрды бәрі тұрды жаратпай.
Бар ғаламды басып кетті қас түнек,
Көкжиекті жасын өтті кескілеп.
Қараң бірақ адамдардың жанары,
Қарашығы санасынан естірек...
Ғасырларда нәлет құшып тасталған.
Сол күндердің көздерінде жас қалған,
Аппақ жұлдыз жаңалығын айтпады,
Содан кейін бәрі қайта басталған.
Қараңғылық күтпей жатып Күн, Айды,
Аяғы ауыр бір аруды сынайды.
Құрсағында тулап жатқан пайғамбар
Тумай жатып өліп қалған сыңайлы.
Аппақ жұлдыз қара аспанда жылайды...
...әлем әлі дайын емес...