22.02.2022
  321


Автор: Ақберен Елгезек

КҮНБАТЫС

Өрт пе мынау, теңіз бе?
Қызыл шашы жалқындап,
Жанарымды шарпиды қою-қою толқындар.
Көкжиекте ақ бұлттар қызыл түске боялып,
Өкси-өкси көшуде, ауыр-ауыр ой алып.
Кіндігінде теңіздің иірім бар ұршықтай,
Қанша кеме бұл жерден өте алмаған тұншықпай.
Иірімнің түбінде күндерім бар қайғылы...
Қаперімнің бетіне қалқып шығар қай күні?
Қай шерімнің толқыны шығарады қаңқасын?
Қай көңілдің дауылы жинастырар жаңқасын?..
Мына теңіз тым сұсты көз жасындай Тәңірдің,
Үзіледі аспаннан, жазмышымдай әмірлі...
Қызыл беті теңіздің болғанымен тым үнсіз,
Тұңғиықтан әруақтар ән салады көңілсіз.
Бұл азапқа шыдамай, айналды да балыққа,
Сүңгіп кетті Күн байғұс толқып жатқан тамұққа.
Ал мен болсам түсімде жүзіп жүрдім теңізде,
Қаракеуім шақта бір ғайып болған күнді іздеп...





Пікір жазу