22.02.2022
137
![](/uploads/shorttexts/author_image/i7za6kp61gn-6tf5cog9a9tsmfiaxv5du4mnfmbqk6dkhvucfxdtw-ndmvgnsxdwoblcytnsbzq0jqyvd37tnyfs.jpg)
ЖАПЫРАҚТЫҢ КӨЗІМЕН
Қалтыраған жапыраққа айналып,
Жараланған бір бұтақта жаным тұр.
Кірпігімнен, өмір жайлы ойланып,
Күздің жасы тамып тұр.
Асфальттағы құлазыған көлеңкем
Жанталаса қармалайды сәулені.
...Мен де – бейне дымқылданған сіріңке,
Бітті, сірә, дәуренім.
Әуедегі көрінбейтін тақтаға
Күз жарықтық өз бояуын жағып тұр.
Мұңға батқан алаңдарда қап-қара
Иесі жоқ қолшатырлар лағып жүр.
Тұмауратып қалар ма екен тағы аспан?..
Тәнім әбден кеуіп қалған у екен.
Қара қарға қарғып түсті ағаштан,
Ал мен әлі ілінулі тұр екем...