КҮЗГІ ҚАЛА. ЖАҢБЫРЛЫ КЕШ
Тереземнің арғы жағы – күнелтудің амалы,
Күнелтуде мән қанша?
Хайуан болып ырылдауың керек шығар,
Жанарың
Жап-жасыл боп жанғанша!..
Тереземнің арғы жағы – сұрғылт көше,
Үш көзі
Жыпылықтап кезекпен...
Өлең үшін ішу керек, ішкесін,
Шер тіленген өзекпен!..
Тереземнің арғы жағы – гүр-гүр мотор,
Отынан
Жаратылған газ көкшіл...
Асфальт қана жазар бәрін жадына,
Жазылары – сөз кекшіл...
Тереземнің арғы жағы – жетім жаңбыр, тілемсек.
Әйелдердің өкшесі...
Жапыраққа
Күз жыр жазып жіберсе,
Жап-жарық боп кетсе есім!..
Тереземнің арғы жағы – тұмандықтар, ғаламдар...
Аузын ұрдым... ақшасын!..
Біреу маған қарап отыр жалаңдап,
Көзін қара... жап-жасыл!..
* * *
Бұрын...
Көңілімнің бағында гүлдеп тұратын үміттер,
Көкірегімдегі нұр шашатын күдік те.
Түні бойы өлең жазып,
Таң алды
Жанарымда жай ойнаушы ед, жігіттер!..
Кеше...
Талай-талай кітап оқып тартымды,
Ақыл-есім ой жетпеске талпынды.
Ондай кезде мырзасынғандардың бетіне
Шашып кететінмін алтынды.
Құштарымнан жаратылып армандар,
Көктем келсе, тамшылайтын талдан бал...
Бүгін
Жалған өрнегімен жауратты
Жалбыр-жұлбыр жауған қар...
Менен гөрі бақыттырақ секілді
Мәйхананы мекен етіп алғандар...
Енді...
Ойламаңыз мен секілді ерді сіз,
Күз келді де, меңдеп алды жерді сыз.
...Жындарына еріп кетті бір адам,
Барар жері белгісіз...