Күлкі патшасы
(Атақты әртіс Әбдіраш Тереханұлының
емір жолынан үзік сыр)
Сүйін, мейлі, сүйінбе,
Тумай осы күйінде.
Іңгелапты бір себи
Тереханның үйінде.
Тойдан маңдай жарылды,
Ойдан күдік арылды.
Әбдіраш – деп, атапты,
Жұдырықтай қара ұлды.
Жырмен тербеп бесікті,
Емір желдей есіпті.
Қозы жайып, қой бағып,
Арман қуып есіпті.
Ортасында құрбының,
Ұстап енер шылбырын,
Театрға кіріпті
Қырық екі жыл бұрын.
Ұшырамай қуғынға,
Кетпей ісі құрдымға.
Жұмыстапты бұл Әбең,
Отыз сегіз жыл мұнда.
Қарсы ап, ербір таңды аман,
Арман алға самғаған.
пьесаларда сексендей
Бас релін сомдаған.
Қарсы ап, ербір айды аман,
Жүйрік «жылдарды айдаған».
Ол жиырма үш пьесада
Екінші релін ойнаған.
Жаттап берін жатылған,
ұйқысыз таң атырған.
үш жүздейін күлдіргі
Сатираны «қатырған».
Жасап образ мысалы:
Оқып талай қиссаны.
Кезге түскен ойнауда
Бір перделі пьесаны.
Ел ішінде, ер шетте,
Болмас жолын елшеп те.
Шебер ойнап қатысқан,
Жүз жиырма екі концертке.
Ел аралап жүрет те,
Бірге емір сүрет те.
Концерт қойған халыққа
Үш жүз қырық жеті ретте.
Басынан бақ таймаған,Есу
жолын ойлаған.
Қырық жетідей іш-сырттың
Керкем сезін ойнаған.
Енер сыйлап, нақ бақты,
Ел сенімін ақтапты.
Жандандырған тым шебер
Жүзден астам тақпақты.