Дәрібике
Жұп-жұмсақ сезі, жүрісі,
Болмайды оғаш бір ісі.
Дерібике – аурухананың
Басынан кетпес ырысы.
Дерібике емір тынысы,
Бұзылған күн-түн тынышы.
Ешқашан кезге керінбес
Дерібикелердің жұмысы.
Бірі жоқ сезді ұқпаған,
Бірі жоқ серттен шықпаған.
Жазады ыстық жүрекпен
Ешкімге қабақ шытпаған.
Ажалмен еркез айқасқан,
Дерібикең нағыз марқасқаң.
Еліне еңбек сіңіріп
Алады алғыс науқастан.
Сырқаттың тектеп ер бірін,
Таңертең сұрар жай күйін.
Сағынып қалар бір күнде-ақ,
Дерібикелердің «елдиін».
Түн бойы кірпік қақпайды
Баспайды қатты тақтайды.
Осындай дерібикені
Ел-жұрты қатты мақтайды.
Болса да озат адалы,
Таңдаулы, шебер адамы.
Ешкімнің сонда тесінде
болмайды орден, медалы!
Болмайды деулет, байлығы,
Жетпейді нан-тұз шайлығы.
Кезінде қолға ұстатпас
Айлығы құрғыр айлығы!
Жақсылық жанға жасаған.
Кезі жоқ, қолы босаған.
Ажалдан арашалаған
Дерібике қамқор бас адам.
14 сеуір, 2000 ж.