16.02.2022
  157


Автор: Берімбай Ысқақұлы

Көл-көсір көңіліңмен шығарып сал

Кеңілім сені ойлап, алай-дүлей!
Жылаймын! Еңіреймін! Кедімгідей!
Біріміз сыйлайықшы бірімізді,
Біз жүрміз шат емірдің менін білмей!
Қайырмасы:
Менін білмей,
Демін білмей ете шықты қу жалған,
Болмады, емір, шіркін, бір күнгідей
Дүние бекер екен
Ойнап, күлмей.
Біз неге түсінбейміз, ұға алмаймыз?
Біз неге айтқан сезде тұра алмаймыз?
Қамшының ғұмыры қысқа сабындай-ақ,
Кеңілден неге осы біз шыға алмаймыз?!
Қайырмасы:
Кетерде кең пейілмен суарып қал!
Жүректен естелікке жыр алып қал!
Жүрейін жыл, он екі ай азық етіп,
Кел-кесір кеңіліңмен шығарып сал.





Пікір жазу