Оралу
Шын жүйрік емен ереннен,
құр жаяу да емен дегенмен.
Қиянат екен мен үшін,
қол үзіп кету елеңнен.
Ағайын, айып етпеңдер,
алдымда мұнар кек белдер.
Сіркіреп жауар жанбырлы,
сезіме жомарт кектем бер!
Елеңнің шыңын бетке алып,
жүруге сенім атқарып,
Сапарға шықтым аттанып,
ағызып келем шаттанып!
Түсімде менің тұр-тұрлап,
Оятып келіп сыр шумақ,
Кеудемде толқып жатады
телегей теңіз жыр тулап!
Кіршіксіз таза арым бар,
Жүректе жалын, дарын бар.
Жауқазын жырлар ұшырдым,
ел-жұртым, қабыл алыңдар,
Сусаған қауым қаныңдар!
Кегілдір кеңіл сағама,
Кек жиек арман жағама,
Кедімгі құстай шаңқылдап,
Қонды ұшып, ен, жыр – “шағала”!
Жырымда – себи, тілі бар,
балауса талдың бүрі бар.
Жаныңа сырын түйіп ал,
Жүрекке қалқып құйып ал!
Шапағы нұрлы таңым бар,
шарқ ұрған сыршыл жаным бар.
Шабыттың шабыс, жүрісін,
шумақты оқып таныңдар.
Туған жер, суың арасан,
Шептерің шипа орасан.
Туған ел! Менде арман жоқ,
Кедеңе сенің жарасам.
Биігін жырдың бетке алып,
Жүруге сенім атқарып,
Елеңге қайта ғащық боп,
ағызып келем шаттанып.