КІР
Адамдығы адамның жылтыраған жүзде емес,
Жүрек жылтыр болмаса адам хақты іздемес.
Иманы бар,
Ал, бірақ, сол иманды кір шалған,
Сырты кірсіз, іші кір туралыққа жүз кемес.
Турасы оның өз ісі өз ақылы «жөн» деген,
Жау ол үшін достықпен оның жөнін жөндеген.
Бұл мінезден мынандай мақал шығар сияқты:
«Іші кірдің сырты дүр, солына оңы жем» деген.
Іші адамның болса кір ісі оңды болмақ жоқ,
Өлі бала тапқандай сүрмек өмір толғақ жеп.
Құлдық,
Сенім құтайып шапағатты шәшіп нұр,
Іс, сөз тауып үндестік адамдықта толмақ жоқ.
Ішкі кірі адамның сөз бен істен көрінбек,
Күлмек,
Ішпек,
Сараңдық бәрі содан, ерінбек...
Аманатқа қиянат,
Уәде үзу,
Ант бұзу,
Өтірік,
Өсек,
Мүддеқор,
Жар сүймекте жерінбек...
Сыртын сыптап сыланып, айнаға алты таранып,
Үлде менен бүлдеге алғанымен оранып,
Қасиетті қашырар, берекетті кетірер,
Іші кірлі құл адамның,
Қоғамның да соры анық!..
2012.1.16