ХАЛЫҚ
Халық: «халық құдіретті» дер,
Жоқ, ол әсте құдіретті емес.
Хақты ғана құдірет білер,
Халықты әсте «құдірет» демес.
Халық рас құдірет болса,
Харлық қорлық кешпес еді.
Еш мұқтажсыз құдіретті Олша,
Жасап мәңгі өшпес еді.
Хақсыз оның жоқ түгі де,
Тек ол ештер жиынтығы.
Жете салар жоқ түбіне,
Жоқ бейшара ол қиын түгі.
Хақтау Хақтың анық сыйы,
Қанша десең де «емес» мейлі.
Хақсыз халық халық күйі,
Бір хақтыға теңеспейді.
Бұл өмірдің ережесі –
Иман барлық қалыпқа өлшем.
Бір хақтының дәрежесі,
Хақсыз күллі халықпен тең.
Хақшылдық ол – шын тірілік,
Мың өліден бір тірі артық.
Білсін мұны шын тіріліп,
Жүрген хақсыз құр мұнартып.
Халық – «Халиқ» – Жаратушы
атты Хақтың бір есімі.
Халық бірақ жаратушы
емес, жайлы ол, біл, осыны!
Топ ол мұқтаж хақ Аллаһқа,
Хақпен халық боп өседі.
Тағдыры оның хақ Аллаһта,
Хақсыз халық жоқ есебі.
Имансыздың тиын құны,
Тіпті халық болсын мейлі.
Жатқа Өзінен сиындыны,
Хақ ешқашан менсінбейді!
Малданбау шарт санына аса,
Хаққа қарсы салып егес.
Хақ Аллаһын танымаса,
Халық тіпті халық емес!
Көптігінің тиын құны,
Егер иман келтірмесе.
Онда оның қиын күні,
Ойтсе өзін сан өлтірді есе!
Құл боу Хаққа жиғаны кем,
Көп болса да ол өлген тексіз.
Халық халық иманымен,
Бір Хаққына сенген шексіз!
2011.9.24