ҚҰМАЛАҚ
(Ей, Мұхаммед, айтыңыз):
(222). «Мен сендерге жындар кімдерге түсуі туралы айтайын ба?
(223). Олар барлық күнәға батқан өтірікші-жалақорларға түсіп,
(224). Естіп алғандарын оларға тастайды.
Олардың (жындардың) көбі өтірікші».
«Шұғара» сүресінен.
«Келеді, – деп, – тағы да бір Пайғамбар»,
Күту де кей хақиқаттан тайғандар.
Құранда енді келмейтіні айтылған,
Мұхаммед хақ, хақ ол соңғы Пайғамбар!
Құран,
Хаққа нанбайтұғын залымдар,
Білгендей-ақ дүниенің жалын бар,
Бірі жұртты Хақ бастамақ елші боп,
Бірі күтіп «соңғы» елшіні жалындар.
Бірі Мәді,
Бірі Иса боп барады,
Дүниеге соқыр діндер тарады...
Хаққа осылай қарсы шығып жатқанда,
Хақтан зауал кеп қалмаса жарады.
Аллаһты емес, пір тұтқандар атаны,
Аруақ кезіп алды тауып жапаны.
Бақшыларға жынның тисе шатағы,
Бақсыларға керек шықпақ атағы.
Дін жамылып, шымқай шаңқан ақ киіп,
Бағынғанға жалған қояр «бақты» үйіп.
«Әулие екен десе, – болды, – атасын»,
Науқас – «жынын» жереді алып «сап тиып».
Ол оны анық «әулие екен» деп қалат,
Жатқаннан соң жалын жұтып, от жалап.
Солай сезіп, қосса серік жеткені,
Артық оған қойылмайды бек талап.
Мінсіз боуды жүргенде іздеп, дінсіз боп
шыға келу оңай солай құнсыз боп.
Бірақ та олар «хақ жолдамыз, – дейді, – анық»,
Шүбәланбайт, сұрасаңыз «кімсіз» деп.
Міне осылай бақсы, «әулие», «пайғамбар»,
Шайтанға еріп шарапатын шәйғандар,
Жұртты азғырып,
Рухтарды ластауда,
Хақ жолынан кеткен ауып қайрандар!
Қылықтары бұл сұмдардың қанқұйлы-ақ,
Қанқұйлыны хайырымды хан тимақ.
Хан тимаса қанқұйлыны Хақ тимақ,
Хақ тиымы зауал болмақ, аңқима!
Қорық халқым, зауал келер іс қылма!
Хақ ісіне такаппарсып ысқырма!
Дініңді ұста,
Дініңмен тый дінсізді,
Жамандықтың қара қанын құстыр да!
Жамандық ол тимағанға тимек-ті,
Бұдан білген білгі өнеге түймек-ті.
Тимау оны жақтасқандық саналып,
Ақиретте тозақ отқа күймек-ті.
Одан – оттан сақтасын Хақ, сақтасын!
Сақтау үшін халық дінін сатпасын!
Сақтау үшін халық тиып азғынын,
Хақ Аллаһын – Мәңгі Иесін мақтасын!
2011.9.19