08.02.2022
  107


Автор: Шәмшия Жұбатова

Жарық

Бар бол сен де, аяулы, аңсаулы әлем,
Мен өзіңді іздедім бар сәуледен.
Шұғылалар шарпысып, сан тұтанып,
Жер бетіне жетеді шаршауменен.
Алақанын төзімнің отқа қарып,
Қара шашым қайғыдан кетті ағарып.
 
Жер бетінде бір сәуле тербетуде,
Көңілімді жеткізем көкке барып.
Менде де бар бұлттардың өр тілегі,
Мөлдіреумен көзімде көл түнеді.
Тобылғысы тамаша туған елдің
Толғандырып барады көркі мені.
Ормандарын жазады бүктесін де,
Галактика жанады нүктесінде.
Сирень түсті көйлекті киіп келем,
Сәулем, мені мамырдың күт кешінде.





Пікір жазу