08.02.2022
  128


Автор: Шәмшия Жұбатова

Жалғыздық

Марқакөлде маңырап марқаларым,
Аппақ текше жинайды Арқа қарын.
Тарыққанда немесе зарыққанда
Күйсандықтың пернесін тарта аламын.
Маған керек секілді бөлек арба,
Қап-қара ізім қалсыншы көне қарда.
Өзендердің көгілдір қанаттары
Өлең арна дейтіндей, өлең арна.
Өзендердің көгілдір қанаттары,
Тотықұсын жинады тараптағы.
Жол сорабы жосылып қарсы алдымнан,
Алды-артыма, әйтеуір, қаратпады.
Толқындарым соғылып толқындарға,
Көзім алды толады жарқылдарға.
 
Тырналарын тізілтіп жібергенмін,
Мен іздеусіз қалмаймын халқым барда.
Тағылық деп аталған дала заңы,
Тағылыққа ұқсайды жан азабы.
Сағыныштың түсіне бөгіп қалған
Бұл ғасырдың жасампаз жаңа залы.
Сөз сөйлегім келеді, ұмтыламын,
Мамығы боп аққудың бұрқырадым.
Оқырманым, қысып кет қолтығыңа,
Мен аяулы кітаппын сырты қалың.
Мен кең залды күтемін дүркіреген,
Шашырайды сол залға шіркін өлең.
Табалдырық тұсына жылжып барып,
Көлеңкелер шығады сыртыменен.





Пікір жазу