08.02.2022
  172


Автор: Светқали Нұржан

Айрақты

Айрақты, сүйенемін тіреуіңе,
Ажар қыздың әні.
Жасынын Шерғала мен Жалғанға атып,
Көзінен Айрақтының тамған жақұт.
Көтеріп төбесіне табыт - тауды,
Көп әйел сүйенісіп қалған қатып.
Дұшпанды қайырғанда қалың батыр,
Мерт болған табыт - тауда алып жатыр.
Жоқ, әлде, намысым мен арым бәлкім,
"Жеті жұрт" іздері өшкен халық жатыр.
Әйтеуір, тегін емес бұл – Айрақты,
Сорды да өлшеп берген, құдай - бақты.
Алаштың Аналары сүйенісіп,
Арқалап келе жатқандай ұлы аймақты!
Бұлдырап иір-қиыр соқпағы алда,
Көп әйел бара жатыр ақ боранда.
Қолынан ұлдарының келмеген соң,
Мүсінін Аналардың соққан Алла.
Айрақтың мүйізіндей бунақталған,
Сайрақ жол шың басында шумақталған.
Ерлерін Ғарасаттан өлі келген,
Көтеріп кетті әйелдер шулап қалған.
Желі боп даламыздың дүбірлеген,
Еріні дана құздың күбірлеген.
Арқалап табыт - тауды келатса да,
Тізесі Анамыздың бүгілмеген.
Бозторғай шертті шерді қозғап таңнан,
Айрылып көзапара боздақтардан.
Есіме түсіп кетті байғұс әжем,
Басында "Бозқолқаның" боздап қалған.


 





Пікір жазу