06.02.2022
  125


Автор: Светқали Нұржан

Көкем кететін жыл – 1981

"Ақырап, қауыс кәрі, кұртаңды тауыс".
Халық,

"Таразыдан өттік қой таң суыған,
Сүмбіленің сақта, Алла, шаншуынан.
Сегізкөзде суық бар соғыс жылғы,
Сыр беріп жүр кезде енді қан шуыған.
Арпалыспен жоғалды құйын - ғұмыр,
Көктен көзге саулаған сұйылды нұр.
Сиынды біл сен енді ..." - қалса оңаша,
Күбірлейді біздің шал биылғы жыл.
Сүмбіле өтті ...
Ақырап, қауыс келді,
"Кәрі менен құртаңды тауысты" енді.
Қызыл жәшік көтеріп сайлау соғып,
Ең соңғы рет көкеміз дауыс берді.
Дауа таппай қаң қыспа - кеселіне,
Жатып қала береді төсегіне.
Өкіметтің сытылып санағынан,
Өткен сынды Құдайдың есебіне.
"Суық еді Сәбеттің соты неткен?!
Біздей "жауды" малша айдап өкім еткен..." 
Түртер сынды тағы да: "Пленник!"-деп,
Жирылатын, жан келсе, "өкіметтен".
"Шығай шыған, Ит қиян, Кең қиырдан,
Жел - несібе жетектеп дәм бұйырған.
Дәм таусылды ...
Жүрмеңдер қамсыз қалып,
Түс көргенмін, қалмаймын мен биылдан!"
Қарар болды бейілмен бүкіл жанға,
Қамқорлыққа алатын сықылды Алла,
Көкем биыл ерекше қуанып жүр,
Өкіметтен біржола құтылғанға.





Пікір жазу