Сәуегей құс
Дәл бүгіннен жүз жыл бұрын,
(сақта, Алла!) 23 ақпанда,
Ақын Блок Гамаюнды жырға қосып жатқанда,
Менің-дағы төбемнен,
Ұшып өткен көк қарға.
Ол да кейде ұшушы еді әуелей,
Тек алысқа ұзатпайтын тезек масы әуейі ой.
Гамаюннан әлдеқайда кексе еді,
Гамаюннан әлдеқайда сәуегей.
Сұмпайы құс көргені лаң, жолы қан,
Өлексемді жүз жыл бойы торыған.
Шаңыраққа қонып алып боғыбан,
Айтқандарын мен түсімде жорығам.
Көк қарғаны көріп жүрдім әулие,
Жұмақ құсы шыққанша ұшып торынан.
Жұмақ құсы ... Ол да баста тұрмады,
Қалды артында мен ұқпайтын мұңды әні.
Жүрегіне жазылмайтын жара салып жіберді,
Көздерімнің қанды қара тырнағы.
Қиқуласқан қалың қаздың құралы,
Бұл далаға қайта оралмай жүр әлі.
Ол неліктен мені көрген құзғындар,
Түсін маған жорытпақ боп тұрады.
Тағы, міне, ғасыр соңы ... Ақпан, ә!
Кәрлі ақпанда қалтырайды ақ қала.
Тағы бір құс төбемде отыр сұңқылдап. Қап-қара...
23.02.1998 ж.