06.02.2022
  147


Автор: Светқали Нұржан

Жабайы

Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Осы сөзім шықты-ау әнтек анайы...
Абайламай туылса егер Абайы,
Қамшысына түкіреді талайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Өзеуреп тұр өңез аққан самайы,
Қабанбайы, Қарасайы батыр да,
Пақыр сынды плотаны мен шабайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Бұл-дағы бір әңгіме еді пәнайы.
Сүйегінен қаланғанмен қазақтың,
Қазағына пысқырмайды сарайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Көзін ашпас - атқан таңның арайы.
Кесіп қойған басы алтынның үкімін,
Өкшесі — жез, бөкселері — қалайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Тауық терген тары тағдыр-талайы.
Алла берген ырзықты бөле алмай,
Алқынады албан, арғын, адайы...
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой, жабайы...





Пікір жазу