06.02.2022
  111


Автор: Саян ЕСЖАН

* * *

Қобыздай күңіренген
қоңыр Далам,
Сор болып көрінеді-ау
Бағың маған...
Жалған сірә,
Пенденің түсі шығар –
Бұ дүниеде әлі ешбір жорылмаған.
Өмір, Өмір...
Ол жайлы не білермін?
(Алжастырған
бұл сұрақ көбін елдің.)
Ақиқат –
шексіздіктің шегі болса,
Бір соқпақтың
бойында көмілермін.
Өтер Көктем,
өтер Күз, өтер Жалған,
Ұлы Ақиқат
іздеумен өтем бе Аллам?!
 
Аруақтар шәһарынан
Шындық іздеп,
Жат көрініп,
Өзіме бөтен болғам.
Осы ма Ар ілімі, Өмір мәні –
Таусылмас
Шексіздіктің жолындағы?!
Жанарыма күллі
Әлем құйылған сәт –
Жаныма ауыр...
Тым ауыр соның бәрі...
...Ал, Сен айтшы, қарт Ғалам,
қоңыр Далам,
Қай Соқпақтың қалды екен соңында
Мән?!
...Арды іздедім, мөп-мөлдір
Жанды іздедім –
Пенделер арасынан табылмаған...





Пікір жазу