05.02.2022
  190


Автор: Светқали Нұржан

Қалқатайдың аулы жоқ

"Көрмегелі көп айдың жүзі болды",
Жазы кетіп мезгілдің күзі келді.
Мен келгенде аулың жоқ,
Жұртың жатыр,
Тастап көшіп кетіпсің бізің елді.
Асылымды жоғалтып жарықта мен,
Насырымды деп пе едім анық төгем.
Ауылым мен жұртыңның арасында
Соқпақ қапты — ине - боз әдіптеген.
Өзіңді аңсап жырақтан оралған ем,
Сырым қалды айтылмай саған деген.
Ақ боз үйің тұрушы ед Жүректей боп,
Бүлк - бүлк етіп түндігі самалменен ...
Сары күзде ұшқанмен гүлі өңірдің,
Кесілгені емес бұл тілегімнің.
... Маған деген паш етіп сезіміңді,
Жұртың жатыр табындай жүрегіңнің ...

1988 ж


 





Пікір жазу