03.02.2022
  167


Автор: Светқали Нұржан

Шырмау

Ішпек болып кіріп ем шөлдеп қымыз,
(Қыз қолынан дәм татып көрмекшіміз)
Алты қанат ақ үйде теру теріп
Сен отырдың сол сәтте,
өрмекші қыз...
Өрмекші-қыз,
Сырымды танып білген,
Сені көріп, есімнен таныппын мен.
Адарғы мен күзуге үңілем деп,
Өрмегіңе шырмалып қалыппын мен...
Шартын, салтын тірліктің ұғынбаймын,
Ұқпаған соң тынымсыз ызыңдаймын,—
Өрмекшінің торына шырмалып қап,
Шыға алмаған шарасыз шыбындаймын...

1986 ж.


 





Пікір жазу