01.02.2022
  132


Автор: Светқали Нұржан

Таңғы табысу

Жүр, сәулем, қозғалайық, таң білінді,
Жетті ертіп періштелер мәңгі күнді...
Сен сонда жылап жаттың,
Дала-кеудем
Сімірді сімірудей жаңбырыңды.
Мәңгі күн ақ арайға шықты ілесіп,
Ұлы жер тербелгендей — құтты бесік.
Өткінші түнде жауған шөпке тұнып,
Екеуміз кеттік сосын шықты кешіп...
Рәйіс — сол бір тәтті кез есімде,
Шаттықтың шарап толған көзесінде.
Ерніңді жан сүймеген
Бірінші — мен,
Күн сүйді содан кейін — сезесің бе?!
Түседі сол түн еске бақты көрсем,
Сондағы сезімдерге ақ түн өлшем.
Атқанда күн шығыстан үлбіреп таң,
Үлбіреп күліп келе жаттың-ау сен!..





Пікір жазу