01.02.2022
  135


Автор: Светқали Нұржан

Із туралы

Мөрлерін басып жал, құмға,
Талай да табан таптаған;
Дәл қазір менің алдымда
Із жатыр сансыз — қаптаған.
Тарихтың түнек — сілемі
Тылсымын іздің ашпайды.
Соқпаққа бұрса біреуі,
Батпаққа бірі бастайды.
Тығылған шақта ай бұлтқа
Тура бір жолды іздеп ем.
Тұрмын сан тарам айрықта,
Түсейін қайсы ізге мен?
Тұйықтан шығар жол бар ма,
Иыққа үрей асылды? —
Пері иелеген сорларға
Кете ме тығып басымды?
Кеудемде қаздай шулаған,
Сұрақтар жатыр жауапсыз.
Із сырын оқып тумаған
Жан едім неткен сауатсыз?!
Жә, жетер!
Тұрмын жүргелі,
Жырақта әлсіз жануда от.
Қозғалу керек ілгері,
Бір ізде тұрып қалу жоқ!
Тамырын басып түнгі іздің,
Бағымды сынар келді рет.
Аспандағы аққан жұлдыздың
Алайын жолын белгілеп...
Туады ізден бәрі де,
Шығады содан жол ағып.
Қиялың жетпес әріге
Апарады іздер жаңалық.
Салса ізін ертең алтын күн
Алтын гүл өскен бағыма —
Жетейін деп ем
Халқымның
Жырменен жаны, жадына...
Емес қой ізге жарлы дүз,
Жер барда жатар тепкі жеп:
Бұл ғаламдағы барлық із
Айналсын жолға деп тілеп!..





Пікір жазу