Мұқағали мұңын шаққан тегін бе?!
«Фаризажан, Фариза қыз...» Елуде!
Сыр бойынан,
Атыраудан,
Алтайдан
Ақ шағала — ақ тілектер келуде!
Қыз намысын жанын салып қорғаштап,
Қысылғанда жүріп кетер жол бастап.
Жыр-пырағын қамшыласа әр ақын
Ел жүрегі өршіл жырға толды асқақ…
Шалағайлар тиіп кетсе шамына,
Екінші рет жолай алмас маңына…
Тамырында Махамбеттің қаны ойнап,
Тастаған ол сан жүйрікті шаңына.
Жырын оқып жадырап бір жасап қап,
Ағалары мақтан еткен шашы аппақ.
«Ұрсады,- деп неге жазбай жүрсің?» - деп,
інілері кейде жүрер қашқақтап.
Үлкендерге жыр сыйлады том-томдап,
Дейміз, отты өлеңдері тартымды-ақ…
Балалардың баспасөзін басқарып,
Балаларға жазады апай там-тұмдап…

Алматы.
Желтоқсан, 1989 ж.