Білуші едік Өтенді,
Күрк-күрк жөтелді.
Жөтелгені несі деп,
Бәріміз де шошып ек.

Өтен тілін тістеді,
Сыры айтылмай іштегі.
Жабыла іздеп себебін,
Бермек болдық көмегін.

Әжесі оған жуық кеп,
«Тиіп қапты суық», - деп.
Қарап көрді тамағын,
Өтен түйді қабағын.

«Жұмбақ жөтел неден?»-деп,
Әжей отыр елеңдеп.
- Болды-ау әбден қапылыс,
Шығады ғой жат иіс.

Жөн болмады мұнысы,
Мынау шылым иісі.
Тарылғаны тынысы –
Темекінің жұмысы.

Неше түрлі бәле бар,
У менен ол бара бар.
Тыраң асып қояның,
Жеңіліпті нояның.

Жылқы сеспей қатқанда,
Шылым шегіп мақтанба!
Нағыз ажал шылымың,
Қысқарады ғұмырың, -

Дегенде әжей шошыдық,
Шылым - зиян, осыны ұқ!